موانع بر سر راه آزادی سفر رو به
افزایش است
این روزها فقط مهاجران و یا مهاجران غیر قانونی نیستند که ماموران
آنها را متوقف و بازجویی می کنند، بلکه کارگران مشکوک وجوانانی که نامتعارف تلقی
می شوند نیز بی نصیب نمانده اند. صرفا بر مبنای ظواهر، مدارک هویتی و مسافرتی همه
ی این افراد بالاجبار بازرسی می شود.
دیگران را نیز آگاه کنید و
هوشیار باشید
دولت ها بر آنند تا با بهره گیری از ابزار رو به رشد قوانین
امنیتی، روزبه روز بر کنترل و نظارت بر سطح اجتماع بیفزایند.
این گونه است که
رسوا کردن مردان،
زنان و کودکان فاقد عنوان مهاجر قانونی در مکان های دولتی، در بانک ها و حتی در
محیط کار تبلیغ می شود. افراد بیکار و مشکوک تحت نظر قرار می گیرند، مجرم شناخته
می شوند و محکوم می گردند. تجمع ها را متفرق می سازند، افراد را در مدارس دستگیر
می کنند، کسانی را که به اصطلاح مرتکب "جرم همکاری" با مهاجران غیر
قانونی می شوند، مجازات می کنند و گروه هایی که مقاومت کنند در نهایت بد نام می شوند.
زمان آن رسیده تا علیه
"مدیریت مهاجرت" اروپا مقاومت کنیم
مهاجرانی که طی سفری چند ماهه به کله(Calais) رسیده و در صدد ورود به بریتانیا
هستند، مورد آزار و تعقیب پلیس قرار دارند یا با بی رحمی باز گردانده می شوند.
ویرانی "جنگل" در کله، و مسدود کردن مطلق همه ی مسیرهای کمک رسانی توسط نیروی
انتظامی فاقد خوي انساني، مهاجران را بر آن داشته
تا به خیابان ها پناه ببرند که شرایط آزار و اذیت بیشتر آنها را فراهم آورده است.
در سیاست اروپایی "مدیریت مهاجرت"، مرزها
عبارتند از برجهای دیده بانی و سیم های خاردار، برای مهاجران ارزش چندانی قائل نمی
شوند و آنها را صرفا برای سهمیه ها به حساب می آورند. فرانتکس (Frontex) –که یکی از
نمایندگی های اتحادیه ی اروپا، مسلح و صاحب قدرت های بسیار
است—برای رسیدن به اهداف خود، مهاجران را در نواحی زمینی، هوایی و دریایی خصمانه
شکار و به قتل می رساند. در نتیجه افراد مجبور می شوند به ناچار راه خود را به
مسیرهای دیگری که احتمال خطر مرگ آنها را افزایش می دهد تغییر دهند. (تنها در سال
2008، 1508 کشته در مرزهای اتحادیه اروپا گزارش شده است.)
آزادی سفر برای پناهندگان فراری از جنگ، فساد و بد بختی
ممنوع بوده وبا خشونت سرکوب می شود: در نتیجه هر گونه دسترسی به اروپا غیر ممکن
شده است. حق اقامت، کار، یا وجود قابل قبول برای کسانی که بخواهند در اروپا زندگی
خود را از نو بسازند یا به خانواده ی خود بپیوندند، با قوانین سرکوب کننده ی
اروپایی به استهزاء کشیده می شود.
بر مبنای قانون دابلین 2، پس فرستادن متقاضی پناهندگی به
اولین کشور ورود او که اثر انگشت وی را (در پایگاه داده های EURODAC) ثبت کرده اند، مشروع است. به همین علت یونان، یکی از نقاط مهم ورود به
اروپا، با پایمال کردن پیمان اروپایی حقوق بشر، تنها 0.03% از متقاضیان پناهندگی
را می پذیرد.
دستور العمل اروپایی اخراج مهاجران غیر قانونی طول مدت بازداشت
مهاجرین را در سطح اروپا هماهمنگ می کند که تا هجده ماه اجازه ی بازداشت می
دهد.(به استثنای بریتانیا که پیروی نکرده و اجازه ی بازداشت تقریبا نامحدود می
دهد.) در ضمن، برنامه ی جدید اِستُکهُلم
(Stockholm) که بین 27 وزیر کشور مطرح ومورد بحث است،
به این مشکلات خواهد افزود. ملت های اتحادیه اروپا به بهانه ی "جنگ علیه
تروریسم" مقدمات سقوط ما را تا حد کنترل اجتماع و سرکوبی شدید تر فراهم می
آورند.
عوامل مقصر
هنگامی که مبارزه با مهاجرت به یک تجارت تبدیل می شود،
تبعید، بازداشت و باقی ساختمان امنیت به منبع یک سود (کلان) مبدل می شود. زنان و
مردان بازداشتگاه هایی بنا می کنند که آنها را حبس می کند، ایستگاه ها و قطار هایی
را نظافت می کنند که در آن کنترل و دستگیر می شوند. این افراد تنها به نیروی کار
مبدل شده اند، نیروی کاری که مورد استفاده قرار می گیرند و بی رحمانه کنار گذاشته
می شوند. سینیسم (مکتب کلبیون) حد و مرزی نمی شناسد…
چرا که آزادی سفر را خود وجود مرزها تهدید می کند. هیچ
مرزی اروپای سودجو و زندان-مانند را دفع نمی کند و قصد مبارزه با آن را ندارد،
اروپایی که آزادی ما را برای مهاجرت و استقرار پامال می کند.
آزادی سفر و استقرار برای همه!!!
همه را فرا می خوانیم تا در روز شنبه 15 می 2010 در یک
روز حرکت مردمی علیه عوامل سیاسی، اقتصادی، بنیادگرایی و ایدئولوژیکی که منافع خود
را در پس یک اروپای سرکوبگر و امنیتی مخفی می کنند، حضور یابند.
نه مرزی! و نه ملتی!